ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΠΑΤΗΣΕ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥ ΕΚΑΝΑ ΤΙΠΟΤΑ;

11-02-2003

Πριν μερικές εβδομάδες επιστρέφοντας στο σπίτι από την δουλειά συνάντησα μία κυρία η οποία προσπαθούσε να ταΐσει ένα μικρόσωμο σκυλάκι ράτσας, που κάποιος είχε εγκαταλείψει. Το σκυλάκι, νεαρό σε ηλικία, ήταν τρομοκρατημένο από τον θόρυβο των αυτοκινήτων, από το αφιλόξενο περιβάλλον στο οποίο βρέθηκε, πίσω από το Ομήρειο, μακριά από το σπίτι που έμενε όσο εξυπηρετούσε τα εφήμερα φιλοζωικά αισθήματα γονέων και τέκνων ποιος ξέρει ποιας οικογένειας στα προάστια ή τα χωριά της Χίου. Έχει εξακριβωθεί ότι οι κάτοικοι των χωριών και των προαστίων της πόλης όταν βαρεθούν τα κατοικίδια τους τα αφήνουν στην Χώρα, ενώ οι Χωραΐτες τα εγκαταλείπουν στα χωριά. Σε ακραίες αλλά πολύ συχνές περιπτώσεις τα παρατούν σε κάποιο βουνό, μερικές φορές δεμένα για να μην ακολουθήσουν το αυτοκίνητο. Κυρία εξομολογήθηκε στον γράφοντα ότι το έκανε τουλάχιστον δύο φορές και μέλη του Φ. Σ. Χ. έχουν φωτογραφίες από σκυλιά που πέθαναν από την πείνα, δεμένα σε κάποιο δέντρο έξω από την πόλη.

Η κυρία δεν κατάφερε να ταΐσει το ζώο, ούτε να το πάρει σπίτι της, όπως θα ήθελε, μια που αυτό, φοβισμένο, τραβιόταν μακριά από τους ανθρώπους αλλά παράλληλα δεν έφευγε από εκείνη την περιοχή, περιμένοντας μάταια να έρθουν να το μαζέψουν αυτοί που το εγκατέλειψαν. Συμφώνησα να συναντηθώ μαζί της το απόγευμα και να δοκιμάσουμε ακόμα μία φορά να το πιάσουμε.

Στην Απλωταριά, λίγο αργότερα, αυτοκίνητο χτύπησε μπροστά στα μάτια μου, και δεκάδων άλλων περαστικών, μόλις είχαν κλείσει τα μαγαζιά, ήταν 2.30 μ.μ., ένα κοκαλιασμένο, καφετί κυνηγόσκυλο, άρτι εγκαταλειφθέν και αυτό, το οποίο μόλις την προηγουμένη είχε αρχίσει να ταΐζει ο Φ. Σ. Χ. και σκόπευε να εμβολιάσει. Ο οδηγός εξαφανίστηκε με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Το άτυχο ζώο πέθανε μερικά λεπτά αργότερα.

Μπροστά από το σπίτι μου, σε ένα στενό και μικρό δρόμο που συνήθως παίζουν παιδιά, ποιος ξέρει ποιος βιαστικός οδηγός σκότωσε ένα από τα αδέσποτα γατιά που τάιζα. Εννοείται ότι δεν μπήκε στον κόπο να πετάξει το πτώμα. Δεν ήταν δική του δουλειά: οι οδηγοί σκοτώνουν οι υπάλληλοι του Δήμου μαζεύουν.

Το απόγευμα, στο προκαθορισμένο ραντεβού με την κυρία, ανακαλύψαμε άλλο ένα πτώμα: αυτό του μικρόσωμου σκύλου. Κάποιο αυτοκίνητο τον είχε χτυπήσει. Δεν μπόρεσε να επιβιώσει το σκυλάκι ούτε μια μέρα στην ανθρώπινη πόλη μας. Σίγουρα δεν ήταν μια καλή μέρα για μένα και προφανώς ήταν πολύ χειρότερη για τα εν λόγω ζώα

Μέγιστης σημασίας για τη Χίο είναι το θέμα των οδηγών δίκυκλων και τετράτροχων οχημάτων, που περιφέρονται με μεγάλη ταχύτητα στους δρόμους μιας πυκνοκατοικημένης πόλης που δεν έχει, λόγω της παλαιότητας της, την υποδομή για κάτι τέτοιο. Ο κίνδυνος ατυχήματος για τους πεζούς, και κυρίως για τα παιδιά, παραμονεύει συνέχεια. Εξίσου αθώα θύματα με τους ανθρώπους είναι τα ζώα.

Όπως εμείς, έτσι και αυτά δεν μπορούν να φανταστούν γιατί κάποιος που δεν έχουν πειράξει θα τους κάνει κακό. Περισσότερη προσοχή και σεβασμός προς τους συνανθρώπους, τα ζώα και το περιβάλλον και λιγότερη μαγκιά από όλους μας, θα αποδείκνυε αυτό που μάταια προσπαθούμε να δείξουμε με ακριβά αυτοκίνητα και ρούχα: ότι είμαστε πολιτισμένοι.

ΦΙΛΟΖΩΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΧΙΟΥ

Advertisement